In het eerste coronajaar hadden we een oogverblindende lente. Je kon toen goed zien hoe mooi onze gemeente kan zijn. Niet alleen in de officieel aangewezen natuurgebieden, maar juist ook in de bermen, in het boeren landschap en zelfs in de kernen.
We vergeten dat vaak. Wanneer we praten over natuur dan denken we meteen aan de beschermde natuur, waar provincie of rijk of Europa een stempel beschermd op heeft gedrukt.
Vaak weten we het ook niet, dan willen we iets en dan steekt de natuur opeens een spaak in het wiel. Hoe handig zou het zijn als je al voordat je aan een plan begint, precies weet wat er in jouw omgeving leeft en wat je moet doen om dat te beschermen. Of beter gezegd hoe je kunt voorkomen dat je met jouw plannen onbedoeld iets kapot maakt.
vindt het belangrijk dat we in kaart brengen wat we allemaal aan ‘gewone’ natuur hebben in onze gemeente. Letterlijk. Zodat je precies kunt zien wat er is en wat dat betekent.
Het is niet de bedoeling dat een paar specialisten door de gemeente gaan en alles wel eens even zullen opschrijven. We weten dat in onze kernen genoeg mensen wonen die ons kunnen vertellen wat daar belangrijk is.
Het is de bedoeling dat zoveel mogelijk mensen aan deze natuurnetwerkkaart meewerken, want als hij klaar is dan is het een document waar rekening mee gehouden moet worden als er nieuwe plannen worden beoordeeld. Als je iets wil bouwen bijvoorbeeld, of een feest organiseren.
Als veel mensen meedoen dan hoeft niemand zich overvallen te voelen en kan iedereen op tijd meedenken over consequenties van wat er genoteerd wordt en hoe daarmee om te gaan. Dat is belangrijk.
Zo zetten we samen natuur op de kaart.
