Het liefst wil het gemeentebestuur iedereen gelukkig zien en ieder bestuurder denkt te weten hoe je dat bereikt. Daar zet hij of zij ook op in bij de verkiezingen: ‘Stem op mij, want ik breng geluk.’
Geluk is echter niet iets wat je uit je mouw schudt. Er bestaat geen mal waar je iemands geluk mee maakt. Als je iemand gelukkig wil maken dan moet je opletten. Je moet kijken hoe iemand reageert, luisteren naar wat iemand zegt, delen in wat iemand meemaakt. Zo leer je elkaar kennen en ontdek je ook waar de ander blij van wordt, of wat hij of zij nodig heeft.
vindt dat een bestuurder moet werken aan het geluk van de inwoners: Geïnteresseerd zijn in wat er in de gemeente gebeurt, luisteren naar wat inwoners zeggen en goed kijken. Niet alleen naar wat er is, maar ook onderzoeken wat nieuwe plannen betekenen voor dat geluk. Draagt het daar niet aan bij, dan is het geen goed plan.
Je bent nooit alleen verantwoordelijk voor iemands geluk, ook als bestuurder niet. Degene die je gelukkig wil maken zal ook mee moeten werken. Het gaat niet lukken als je alsmaar moet raden naar gevoelens en moet puzzelen op wat de ander gelukkig maakt. Als je echt iets nodig hebt, iets mist, iets wenst, iets belangrijk vindt, iets wil doen, zeg dat dan.
nodigt inwoners uit om mee te werken aan hun geluk.
Geluk maken we samen