ODEAlles draaide om één wethouder, behalve het feestje.
De raad geeft hem
Vrijheid, want er is geen noodrem, dus met wat plakken of knippen in plannen kan hij om de raad heen.
Geld, maar waarvoor eigenlijk, in elk geval heeft de natuur daar voorlopig nog niets in te zeggen?
En inwoners? ach dat zijn maar kleintjes.
Maria en Hanneke pleiten al heel lang voor meer samenwerking tussen raden als het om zaken gaat die regionaal belangrijk zijn. Als je elkaar kent kun je overleggen en kun je ook samen optrekken als dat nodig is.
Het is niet genoeg om via je eigen partijlijn te werken. Overleg moet breed zijn en alle stemmen gehoord.
Daarom vindt ODE het belangrijk dat, zeker als het gaat om Gemeenschappelijke Regelingen, raden van elkaar weten wat ze willen en wat ze doen en ze samen kunnen optrekken om iets voor elkaar te krijgen.
Nu is daar vanuit de Gemeenschappelijke Regelingen een instrument voor bedacht: de regionale raadsadviescommissie.
ODE vindt dat we daar gebruik van moeten maken.
Dat is gelukt.
Omdat je succes moet vieren, delen wij hier het verslag van de vergadering van 24 oktober 2023, waarin ODE het voortouw nam. En won!
In het verslag wordt ook uitgelegd wat gemeenschappelijke regelingen zijn, maar kort samengevat: zaken waarvoor de gemeente te klein is om het in haar eentje te regelen. Een bekend voorbeeld: De GGD (Gezondheidsdienst)
De raadsvergadering van 24 oktober 2023, toch?
Maria en Hanneke zijn trots op elkaar en ze hebben een uitlegjingle gemaakt, zodat het niet lijkt of de één niet snapt waar de ander het over heeft.
Waarom Hanneke zich een wethouder voelde en Maria toch vond dat ODE voor het bodembeleid kon stemmen. Oftewel over de status aparte van Eijsden, het democratisch gehalte van de Gemeenschappelijke Regelingen en de afwikkeling van de post.
Maria en Hanneke kijken terug op de vergadering van 26 september, maar ook even op de podcast van vorige keer, die niet bij iedereen goed was gevallen.
Hoe kijkt ODE naar de ondersteuningsfinanciering om Xonar overeind te houden? Hadden ze niet toch tegen moeten stemmen?
Eijsden-Margraten heeft een landschapsfonds, hoera, maar nu wel opletten dat het geld juist besteed wordt.
Oh ja en waar Hanneke euro zegt bedoelt ze overnachting…
ODE en PRO mochten weer eens ervaren hoe gemakkelijk mannen vrouwen vernederen. Dit keer gebeurde het openbaar, in de raadsvergadering.
Bekijk hier de vergadering, maar het was vooral agendapunt 8 over het Gemeentelijk KwaliteitsMenu waarin de heren uit de bocht vlogen.
Inhoudelijk ging het verder over de jaarstukken, de halfjaarlijkse rapportage van het college en het rapport van de Rekenkamer.
Bij het opnemen van deze podcast bleek dat we allebei met een akelig gevoel naar de vergadering terugkeken.
Vanaf deze vergadering schrijft een beroepsschrijver een zakelijk verslag van de vergadering in het plaatselijke blad, waar de gemeente haar mededelingen in doet.
Daarover meldde de lokale coalitiepartij dat dit een censuurmaatregel (al gebruikten ze dit woord niet) was, omdat de inhoud van wat de fracties schreven niet in orde was.
Het werd door de andere coalitiepartijen niet tegengesproken.
Het lag dan ook in de lijn der verwachting dat de coalitiepartijen alles zouden doen om uitingen van de oppositie zoveel mogelijk te beperken. Ze grepen alle middelen aan.
Zelfs naar het uitvoeren van de controlerende taak, werd een waarschuwende vinger opgestoken.
Wat gebeurde er bij de beschouwing van de kadernota? Was dit een bewuste poging van het college om via de voorzitter de oppositie te hinderen?
En tenslotte werden we geconfronteerd met een stukje onvervalste, uiterst beleefd gebrachte discriminatie van de Lokale partij.
Afgelopen vergadering stond het beleidsplan WMO op de agenda. Een belangrijk stuk omdat het bepalend is voor hoe de zorg in onze gemeente geregeld is.
De raad heeft geen slotwoord meer, maar we openen nog wel. Een simpele, weinig poëtische tekst waar ODE wel wat aan veranderd had willen zien. Maar we waren de enige.
En als we klaar zijn, weet Hanneke, maar Maria niet, dat elk moment de burgemeester op de stoep kan staan met een lintje voor Maria.
Waar moeten onze jongeren wonen? deel 2
Voor mensen die alleen zijn is het tegenwoordig heel lastig om een woning te vinden. Zeker als je graag in Eijsden-Margraten en nog liever in je eigen dorp wil blijven wonen. Chislain Huids had een idee met kleine, tijdelijke woningen die niet tot nauwelijks gebruik hoeven te maken van gemeentelijke voorzieningen. Hij had een locatie, hij had vrienden in dezelfde situatie als hij, en ze konden het zelf maken. De gemeente juichte…, maar dan.
Wetten zijn er om ons te dienen, om het eerlijk te houden, om te beschermen, maar wie is ‘ons’ vraag je je soms af.
<
Waar moeten onze jongeren wonen?
Floris Postmes is messensmid en bouwde op Hoogcruts bij Noorbeek zijn eigen Tiny house. Hij dacht daar vijf jaar te mogen werken en wonen en zo langzaam een droom te realiseren. De gemeente besloot anders en gaf hem een maand om te vertrekken. In deze podcast vertelt hij over zijn werk, zijn droom en zijn bouwervaring. Laat de gemeente Eijsden-Margraten hier een kans liggen?
Floris is 21 jaar.
De overlast die inwoners hebben van toerisme en dan vooral het verkeer is zo groot geworden dat gemeenten samen gingen werken om daar een oplossing voor te vinden. Dat werd Team Heuvelland. Deze winter kwam dat team met een plan om de zaken aan te pakken, maar vrijwel niemand zag dat zitten. Niet dapper genoeg, te duur en te weinig samenwerking. Hoe pakt deze raad dat aan? Of beter gezegd, hoe pakt ze het niet aan.
Dan is er nog onduidelijkheid over spuitcirkels en giftige grond en barsten de kinderen uit de school in Eijsden.
Maria en Hanneke praten nog eens na over de vergadering van 14 februari 2023. Overigens de laatste vergadering van waarnemend burgemeester Cox, zo te horen een ouwe lul met een chocolade hart.