Bij het opnemen van deze podcast bleek dat we allebei met een akelig gevoel naar de vergadering terugkeken.
Vanaf deze vergadering schrijft een beroepsschrijver een zakelijk verslag van de vergadering in het plaatselijke blad, waar de gemeente haar mededelingen in doet.
Daarover meldde de lokale coalitiepartij dat dit een censuurmaatregel (al gebruikten ze dit woord niet) was, omdat de inhoud van wat de fracties schreven niet in orde was.
Het werd door de andere coalitiepartijen niet tegengesproken.
Het lag dan ook in de lijn der verwachting dat de coalitiepartijen alles zouden doen om uitingen van de oppositie zoveel mogelijk te beperken. Ze grepen alle middelen aan.
Zelfs naar het uitvoeren van de controlerende taak, werd een waarschuwende vinger opgestoken.
Wat gebeurde er bij de beschouwing van de kadernota? Was dit een bewuste poging van het college om via de voorzitter de oppositie te hinderen?
En tenslotte werden we geconfronteerd met een stukje onvervalste, uiterst beleefd gebrachte discriminatie van de Lokale partij.